: بررسی سرمی شیوع آلودگی استروس اویس در گوسفندان جنوب غرب ایران به روش الایزا

استروس اویس (مگس بینی گوسفند) یکی از انگل های مهم و عامل میاز بینی و سینوس های نشخوار کنندگان کوچک اهلی می باشد این انگل زئونوز محسوب شده در انسان نیز باعث ضایعاتی در چشم، بینی،گوش و حلق می شود. هدف از این مطالعه بررسی شیوع سرمی آلودگی استروس اویس در گوسفندان در جنوب غرب ایران (استان ایلام و استان خوزستان (اهواز)) به روش الایزای غیر مستقیم بود. طی مدت یک سال(از آبان ماه88 تا آذر 89) تعداد 1800 نمونه خون بطور تصادفی از گوسفندان نر و ماده بالای 6 ماه سن، از هر دو ناحیه (هر استان 900 نمونه) جمع آوری و پس از جداسازی سرم آنها، سرمها با استفاده از آنتی ‍‍ژن های سوماتیک لارو مرحله دوم به روش الایزای غیر مستقیم مورد آزمایش قرار گرفت. مجموعه سرم های جمع آوری شده (900 نمونه از هر استان)به منطور سنجش حضور آنتی بادی با استفاده از آنتی ژن های سوماتیک لارو مرحله دوم استروس اویس و با روش الایزا مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج آزمون الایزا روی سرم گوسفندان مورد مطالعه نشان داد که شیوع آلودگی سرمی به استروس اویس در گوسفندان ایلام و خوزستان، به ترتیب تعداد 427 نمونه از900 نمونه سرم(4/47درصد)، و از تعداد 398 نمونه از 900 سرم (2/44درصد) می باشد. میانگین شیوع آلودگی سرمی در گوسفندان جنوب غرب ایران 825 نمونه از 1800 نمونه سرم (8/45 درصد) تعیین گردید. میزان شیوع آلودگی به استروس اویس در فصول مختلف از نظر آماری معنی دار می باشد(p<0.001) که بیشترین میزان شیوع آلودگی در بهار و پائیز و کمترین آن در زمستان و تابستان بدست آمد. نتایج این مطالعه به روشنی نشان می دهد که آلودگی به این انگل در گوسفندان جنوب غرب ایران شیوع قابل توجهی داشته و می بایستی در جهت کنترل و پیشگیری از آن اقدامات مناسب اتخاذ گردد.